Odwiedziny w jednej z sześciu wrocławskich restauracji wyróżnionych przez przewodnik Gaullt&Millau odkładałem przez długi czas, za co – jak się szybko okazało – pretensje mogę mieć jedynie sam do siebie. W końcu powiedziałem – dość, pora na sprawdzenie na kulinarnej mapie Wrocławia najsilniejszych punktów. Dinette to marka, która na przestrzeni stosunkowo niedługiego okresu, stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych w całym mieście. Trafiłem akurat na 25. odsłonę ich zmieniającego się co sześć tygodni menu.
Co w pierwszej chwili wybija się na pierwszy plan po wejściu na pierwsze piętro Sky Towera? Genialny zapach wypiekanego w pobliskim Di chleba. Di to młodsza siostra, śniadaniowa odsłona Dinette, w której po prostu nie można się nie zakochać.
Wystrój obu lokali łączy się w kilku punktach i wcale nie chodzi mi o niewielkie rozmiary obu. Podobne są panele na wejściu, zbieżne są drewniane wykończenia w środku, a co najważniejsze – wchodząc zarówno do jednego, jak i drugiego miejsca, czuć podobny luz i tą samą swobodną atmosferę.
Kto spodziewa się sztywniactwa w Dinette, szybko się zdziwi. Na środku stoi wielki stół, przy którym jednocześnie może jeść dziesięć osób, a dookoła kilka niewielkich stolików. Nie ma obrusów, nie ma kelnerów pod muszką, są za to wyluzowane, ale znające się na rzeczy kelnerki oraz kolorowe magazyny kulinarne na stole. A, jeszcze jedna sprawa, za to zdecydowanie kluczowa – ceny pasują bardziej do jakiegoś osiedlowego bistro, aniżeli do restauracji wyróżnionej czapką Gaullt&Millau, ale na ten akurat element ciężko narzekać.
Karta jest krótka i konkretna – kilka przystawek, dwie zupy, dwie sałatki i dania główne, z drobiem i rybami. Sama prezentacja jest taka sama, jak sam lokal. Luźna, prosta, bez przepychu, a jednocześnie opowiadająca jakąś historię o tym miejscu.
Dinnetki, czyli niewielkie przystawki można w Dinette zamawiać pojedynczo, można w zestawach. My skusiliśmy się na jedną – hummus z burakiem (5 zł) oraz świeżym, wypiekanym oczywiście na miejscu pieczywem. Jeśli macie wspomnienia związane z hummusem jako o niewyraźnej, mdłej paście, to po spróbowaniu tej dinnetki Wasze postrzeganie zmieni się o 180 stopni. Dodatek słodkiego buraka sprawia, że konsystencja hummusu wydaje się być jeszcze lżejsza, a do tego ma wyraźny charakter i cudowny słodki posmak pozostający na długo w pamięci.
Azjatycki krem z kukurydzy (12 zł) z trawą cytrynową, mlekiem kokosowym, liśćmi kaffiru, granatem i pachnotką jest intensywny, delikatnie słodki, a jednocześnie doskonale przełamany kwaskowymi elementami. Bardzo dobra zupa, tak różna od standardowych, jednowymiarowych kremów podawanych przez restauracje.
Świetna jest kaczka z sosem kawowym (36 zł), gratin z selera, kawiorem z bakłażana i piklowana śliwką. Danie jest wybornie zbalansowane, przenikają się ze sobą delikatne smaki warzyw z wyrazistym sosem, a najlepsze z możliwych wykończeń stanowi przygotowana metodą sous-vide soczysta kaczka.
Prawdziwą eksplozję stanowi jednak dopiero makrela z kalafiorowym kuskusem (29 zł). Tak rzadko spotykana w polskich restauracjach ryba jest bohaterka wieczoru. Jej ciemne mięso wręcz rozpływa się w ustach, a dodatkowych doznań dodaje idealnie wypieczona, chrupiąca skórka. jednak tym co najbardziej podkreśla smak makreli są dwa kontrastujące ze sobą dodatki – pysznie ostry jogurt chrzanowy i dla odmiany – słodki burak z kuminem. To jest cała paleta smaków, to jest danie skończone, genialne.
Deser w postaci piankowej kulki gruszkowo-rozmarynowej zaskakuje teksturą. Świetnie łączy w sobie słodkie smaki gruszek i czekolady z ziołowym aromatem. Zaskakuje, ale na plus. Stanowi idealne, lekkie zakończenie całego posiłku.
Dinette nie tylko potwierdziło swój status jednej z najlepszych wrocławskich restauracji. Kucharze, z szefem Pawłem Bieganowskim, wykonują doskonałą robotę, dopracowując każdy element menu do perfekcji, zarówno smakowej, jak i wizualnej. Tu nie trzeba więcej pisać, tu trzeba jeść.
Dinette
Powstańców Śląskich 95, Sky Tower
„ceny pasują bardziej do jakiegoś osiedlowego bistro, aniżeli do restauracji” – no bez przesady, w którymże to osiedlowym bistro podają dania główne za 30-40 zł?!
Jak na taki opis, i ceny faktycznie warto zajść. Dawno w Sky nie byłem, a widzę, że warto 🙂