Niemal dokładnie rok temu miałem wątpliwą przyjemność przeżycia jednej z najbardziej traumatycznych przygód związanych z wrocławskimi pizzeriami. Zamawiając w pizzerii Nel Parco pizzę z dowozem, otrzymałem pomylony, zimny placek, który spędził prawie dwie godziny w pudełku. Zapowiedziałem sobie, że tego miejsca już raczej nie odwiedzę, choć nieco do myślenia dawały mi komentarze czytelników, którzy zachwalali jakość pizzy serwowanej w tym lokalu na miejscu.
Minął rok, emocje opadły, a w jeden z ostatnich słonecznych dni tego roku udaliśmy się z żoną i Kazikiem na spacer do Parku Szczytnickiego. Na samym skraju parku, tuż przy ulicy… Parkowej, znajduje się właśnie wspomniane wyżej Nel Parco. Niechętnie ruszyłem w stronę pizzerii, a szalę na korzyść tego miejsca przechylił ciekawie zagospodarowany teren przed restauracją, w którym nasz syn mógł sobie swobodnie pobiegać.
Zamówienia składa się wewnątrz, no i na początek łyżka dziegciu – obsługa. Niechętna do pracy, bardziej zajęta rozmowami, aniżeli pomocna klientom. Takie odniosłem wrażenie. W końcu jednak pani kelnerka zaskoczyła i podeszła do kasy. Zamówiliśmy dość standardowo – pizzę picante w mniejszej wersji (19 zł), lemoniadę oraz kawę dla żony. Chcieliśmy jeszcze zupę, ale żadnej z kilku wymienionych w karcie nie było.
Na początek napoje, przy których z chęcią usiedliśmy na zewnątrz, na leżakach, chillując się pośrodku miasta. Wielki plus za lemoniadę. Nie dość, że bardzo dobrą, nie za słodką, to jeszcze w cenie 10 zł za cały dzbanek.
Młody śmigał pośród drewnianych, niskich stolików, my natomiast mogliśmy zabrać się za pizzę, która trafiła w nasze ręce po około 15 minutach.
Zerknąłem na talerz, który u nas wylądowałł, przypomniałem sobie o „pizzy” sprzed roku i już zacząłem się domyślać, że powinno być dobrze. To były dwie różne pizze. Tamta sucha, zimna, z paskudnie wyglądającymi dodatkami. Nasza picante z salami i jalapeno wołała – zjedz mnie!
Doskonałe cieniutkie, idealnie trzymające wszystkie składniki, ciasto. Lekko chrupiące od spodu, na całej powierzchni tej samej, niewielkiej grubości. Składników akuratnie, bez przepychu. Smak przechylał się w stronę ostrości, którą zapewniały zarówno papryczki, jak i cienkie plastry kiełbasy, ale odpowiednią równowagę zapewniła słonawa mozzarella.
Naprawdę dobra pizza, na dobrym cieście, z niezłej jakości składnikami. Może przydałoby się, żeby sos miał więcej wyrazistości, bo trochę zginął pośród dodatków, ale to tylko jedna uwaga.
Jak widać – można, tylko trzeba chcieć i się mocno przyłożyć. Ciężko w ogóle porównywać pizzę, którą jedliśmy na miejscu, z tą na dowóz. Dwa przeciwieństwa. W dodatku Nel Parco to po prostu fajne miejsce na szybki obiad w przyjemnym miejscu po spacerze w parku. Dobrze, że nie skreśliłem Nel Parco po pierwszej wizycie, bo nie miałbym okazji zjeść tak dobrej pizzy.
Nel Parco
Różyckiego 1
